Manie, Massage en Malakka
Door: Rick & Ria
Blijf op de hoogte en volg Rick en Ria
17 Januari 2016 | Maleisië, Malakka
Gisterochtend, in alle vroegte, werden wij, zoals eerder, opgehaald door een taxichauffeur, die ons vervoerde van Taman Negara naar Malakka. De reis duurde wel zes uur! Naast het feit dat de reis ongelooflijk saai was, de taxichauffeur driftig reed en geen woord Engels kon, moesten we aan het einde van de rit, uitgeput en al, nog een uur lang, samen met de taxichauffeur, ons een weg banen door de files in Malakka. De taxichauffeur had geen flauw idee waar ons hotel was, en wij ook niet. Na drie keer de weg gevraagd te hebben, reed hij alsnog voor de vijfde keer verkeerd. Een voordeel: we hadden voor aankomst al heel Malakka gezien! Eenmaal aangekomen, werden wij vriendelijk verwelkomd in een hotel dat eerder op een gevangenis leek. We wilden hier tot rust komen, maar de muren kwamen op ons af. Hoewel wij bijzonder uitgeput waren, besloten wij dat wij niets anders konden doen dan op zoek gaan naar een lekker terrasje. We kwamen echter, met onze vermoeide, koe-achtige zombiehoofden terecht in een megagroot Aziatisch winkelcentrum. Hoewel het hier lekker koel was, bekroop ons een unheimisch gevoel. De über-vrolijke Chinese pingelmuziek galmde door het hele centrum, terwijl wij ons een weg moesten banen door een zwerm kooplustige Aziaten. Het was nog erger dan de Ikea op zondagmiddag! Ons humeur is het makkelijkste voor te stellen voor een ander als deze naar het volgende (korte) nummer luistert: https://www.youtube.com/watch?v=3v9BPxHBogs
Wij kwamen tot het inzicht dat onze uitgeputte state-of-mind ons niet toestond om uitgebreid op ontdekking te gaan in Malakka. We moesten eten en op luxe sofa’s zitten, en snel ook. Het eerste geschikte restaurant dat wij tegenkwamen zouden wij normaal voorbij zijn gelopen. Een overdreven luxe.. we werden op nederige manier onthaald alsof we oliebaronnen waren. Dat moest wel duur zijn! Zouden we dat wel doen? Oh.. wacht eens… in Maleisië is alles goedkoop! Zouden we het dan maar gewoon doen? “Ja!!!”, zei onze maag. Zodoende aten wij in de middag inderdaad op luxe sofa’s. Het was een lopend buffet, met allerlei lokale gerechten, en voor Maleisische begrippen zou dit inderdaad een godsvermogen gekost hebben. Voor dertig euro hebben wij ons net zo uitgeleefd als mogelijk is bij de shabu shabu. Zelfs na dit luxe eten zijn wij toch nog teruggegaan naar ons hotel: de gevangenis.
Rond het avondeten, en na drie uur navels en muren staren, gaven wij onszelf toch nog maar een kans. Aangezien onze maag nog steeds vol was, besloten wij om aan de boulevard wat te gaan drinken. En toen sloeg ons gemoed gelukkig weer om. Wij vonden namelijk datgene wat men mooi vindt aan Malakka. Gemoedelijke cafeetjes aan het water, vrolijk belichte straten en schaterende, luid lachende Aziaten die voorbij ons gevoerd werden in Hello-Kitty, Frozen en Shin Chan-fietstaxi’s. Bovendien was daar zo nu en dan wat UNESCO-werelderfgoed te bekennen. Na deze oppeppende tocht kwamen wij uiteindelijk terecht aan het water, waar wij onze dorst stilde met verse kokosnootsap. Dankzij deze opbeurende wandeltocht en gemoedelijke plek aan het water hadden wij onze avond toch nog goed weten te vullen.
Vanochtend hebben wij weer dezelfde route gelopen om alles in klaar daglicht te aanschouwen. Het was niet zo bijzonder als wij dachten, maar het was wel vredevol en gemoedelijk. Eerst hadden wij de sint-Paulus heuvel beklommen, waar wij VOC-restanten tegenkwamen, Nederlandse graven, een prachtig uitzicht en vriendelijke Maleisische kunstenaars die met koffiebonen hun portretten hadden gemaakt. In vrolijke stemming dachten wij onze energieke, sociale zelf weer hervonden te hebben en wilden we toch nog eens het winkelcentrum betreden. Wederom bleek het hier oersaai en levenloos te zijn, maar in onze hernieuwde stemming hadden wij toch de oplossing gevonden! Er waren namelijk ergens aan de rand van het winkelcentrum massage-stoelen te vinden.. en voor nog geen twee euro konden we driekwartier lang gemasseerd worden.. door de stoel. Ik (Rick) voelde mij persoonlijk meer Zen na deze massage dan na mijn bezoek aan de boeddhistische tempels. In een nóg optimistischere stemming gingen wij, met toeristenkaart en al, het historisch centrum weer binnen om op energieke wijze alle bezienswaardigheden langs te gaan, en zo de hele dag te vullen. Echter, na 2 uur waren wij al uitgekeken.. het historisch centrum is niet veel groter dan die van Leiden. Daarom waren wij uiteindelijk gestrand aan het water, zodat we konden lunchen, konden drinken, konden kletsen en een bananensplit konden eten. We kregen voor 40 cent een bananensplit en mochten plaats nemen aan een pittoreske Maleisische gracht. Het zonnetje scheen en wij hadden weer een manier om tijdloos te genieten. Hierna gingen wij weer terug naar onze gevangenis en dit keer vonden wij het allemaal gewoon PRIMA!
Deze dagen hebben wij dan wel niet zoveel gezien als wij hadden gehoopt, maar relaxen deden wij zeker. De koffers zijn nu weer ingepakt, want morgenvroeg vliegen wij weer over naar Vietnam. Desalniettemin is de avond nu nog jong en trekken wij, nadat deze blog online is gezet, het historisch centrum van Malakka weer binnen om weer kokosnootsap te drinken en lekker te eten. In dat opzicht is Malakka een zeer fijne plek!
Groetjes,
Rick en Ria.
-
17 Januari 2016 - 16:11
Yvonne:
Goede reis naar Vietnam en dank voor de verhalen! Leuk om te lezen. -
18 Januari 2016 - 10:17
Dani Van Oosterhout:
Heerlijk om jullie zo te kunnen volgen en met je mee te leven.
De schrijfstijl maakt dat ook mogelijk.
Ik loop gewoon mee te kijken, en te griezelen.
Knap dat je niet die bruggen op bent gegaan, ook al voelde dat teleurtstellend.
Misschien krijg je nog wel andere kansen om angsten te overwinnen:-)
Maar dat hoop ik niet. Het is fijn als je kan genieten...en een beetje minder fijne dingen kan meemaken. Dat is genoeg.
Het lijkt me vaak heel mooi daar en wat bijzonder om een tapir te ontmoeten.
Fijne vakantie daar! En goede vlucht naar Vietnam!
tot later! dikke kus en hug, Dani
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley